Naar vorige bladzijde

Midwinterdrive 2014

Aan de bridgetafels van Kleiburg schijnt altijd de zon, maar tijdens de midwinterdrive dreigde dinsdag even het licht uit te gaan. Er viel geen onvertogen woord, de organisatie stond machteloos. Na vier van de zeven ronden vielen drie basisstations uit waardoor er op drie locaties geen gebruik meer kon worden gemaakt van de elektronische scorekastjes.
Paniek in de tent?
Amper.
Er werd rustig doorgekaart. De organisatie viel noodgedwongen terug op de scoreformulieren die met de hand waren ingevuld. Natuurlijk zaten daar fouten in, natuurlijk wemelde het van de grove slordigheden. Een uitslag ter plekke was daarom in de Hooghcamer onmogelijk. Maar mannetjesputter Hans Jansen slaagde er wonder boven wonder toch in binnen 24 uur een uitslag te produceren. Els & Hannie (C 9) wonnen de zesde midwinterdrive met de fabelachtige score van 71,35%, een clubrecord. Richard en Toon werden met een banddikte verslagen, 70,94%.

De midwinterdrives behoren voor de leden van onze club onderhand tot de traditionele oudejaars-uitsmijters. Het is een warme, gezellige happening voor de deelnemers. Er wordt gekaart volgens de S-principes van Marja Blom; er word gewandeld en gekeuveld. Geroddeld en de laatste nieuwtjes uitgewisseld. Het heeft soms wat weg van een knusse, gemoedelijke verjaardag in een bejaardenhuis. Alleen de advocaat met slagroom ontbreekt er nog aan.

Voor de zesde midwinterdrive was de belangstelling groot. Eind november moest Hans Jansen c.s. al nee verkopen. De dag was met 86 paren vol geboekt. Zes jaar geleden begonnen we met 164 man, het jaar er op waren dat er 184, voor de derde editie kwamen 176 man opdraven. De vierde was een knaller, met arrensleeën en het opvangcentrum in de Catharijnekerk. Toen namen er liefst 268 leden deel aan de gratis drive, de laatste onder leiding van Dick Monster. Vorig jaar telde de vijfde jaargang 164 bridgers en afgelopen dinsdag dus 172.

Dat bonte gezelschap trok naar zeven locaties: Hooghcamer, Steakhouse Floor, Petros, Vergulde Colff, Kont van 't Paerd, Atlas en de Zalm. Zeven ronden van vier spellen topintegraal. Dik Been had de spellen gestoken volgens het principe 'voor elk wat wils'. Van 1S +2 geredoubleerd via 7SA tot 3SA -4. De hemel leek soms verrassend dichtbij maar even zo vaak was er sprake van een hemeltergende fata morgana of kortsluiting tussen de partners.

We hadden een primeur op de zesde midwinterdrive in de vorm van de elektronische scorekastjes. In de voorgaande jaren vulden we trouw de scan-formulieren in. U weet wel: met zwarte stift de betreffende rondjes inkleuren waarna aan het einde van de ronde de stewards van de locaties naar het opvangcentrum sprintten om de formulieren in te leveren. Aan dat geneuzel was dinsdag een einde gemaakt.
Bridgen digitaliseert en Kleiburg doet daar uiteraard aan mee. Met de introductie van de elektronische kastjes werden de stewards overbodig. Zelfs de echtgenoot van Riet von Faber ontbrak op zijn vertrouwde stek in Hotel De Zalm. De elektronische scores stonden min of meer garant voor een ongekend vlotte einduitslag in de Hooghcamer waar de alcohol de blos op de wangen verhoogde en de bitterballen gretig aftrek vonden.
Helaas, helaas.
Drie basisstations werden spelbreker en het systeem viel op zijn gat. Onwillekeurig gingen mijn gedachten terug naar de nostalgische drive van Hans Oole en Toon Verschuren, eerder in dit jaar. Daar, in Zwartewaal, werd bijzonder gezellig gebridged zonder hulpmiddelen, zonder elektronische kastjes, zonder scan-formulieren. Zonder rekenmeesters ook. De scores en percentages werden zelf ingevuld. Het liep als een Thalys.
Misschien een nostalgisch idee voor de zevende midwinterdrive, al valt de organisatie van de zesde niets te verwijten. Er was klip en klaar sprake van een geval van overmacht. Voor Hans Jansen en Els Stalpers en hun organisatie niets dan respect en hulde. Ze gaven weer de voorzet die door de leden onbedaarlijk werd ingekopt: de midwinterdrive was wederom een feest.

Op naar de zevende, in een bruisend 2015 in blakende gezondheid.

Rob K.

PS. De prijs voor best geklede deelnemer gaat naar Richard Ruijgers. Pokervest en pokerface vormen kennelijk een garantie voor een hoge eindscore van dik 70 procent…..

Naar vorige bladzijde